Bazı insanlar sahnede başroldedir; alkışları onlar alır, kararları onlar veriyor gibi görünür. Ama perde arkasına geçtiğinizde görürsünüz ki ipler başkasının elinde. Kukla gibidirler. Kendi sözleri değil, başkasının yazdığı replikleri söylerler. Kendi adımlarını atmazlar, yönlerini perde arkasındaki el belirler.
Kukla olmak, bazen farkında olmadan başlar. Önce birine uymak istersin, sonra alışkanlık haline gelir. Zamanla kendi fikrinle değil, başkasının isteğiyle yaşarsın. Ne söylediğin, ne düşündüğün, hatta ne hissettiğin bile başkalarına ait olur. Artık sahnede olmanın hiçbir anlamı yoktur; çünkü sen değilsin oynayan, sadece oynatılansın.
Kukla olmak, bazen farkında olmadan başlar. Önce birine uymak istersin, sonra alışkanlık haline gelir. Zamanla kendi fikrinle değil, başkasının isteğiyle yaşarsın. Ne söylediğin, ne düşündüğün, hatta ne hissettiğin bile başkalarına ait olur. Artık sahnede olmanın hiçbir anlamı yoktur; çünkü sen değilsin oynayan, sadece oynatılansın.
